یک پژوهشگر انسان‌شناس در آفریقا، به تعدادى از بچه‌هاى بومى یک بازى را پیشنهاد کرد. او سبدى از میوه را در نزدیکى یک درخت گذاشت و گفت: «هر کسى که زودتر به آن سبد برسد، میوه‌هاى خوشمزه را برنده مى‌شود.»
هنگامى که او فرمان دویدن را داد، آن بچه‌ها دستان هم را گرفتند و با یکدیگر دویدند و در کنار درخت، خوشحال به دور آن سبد میوه نشستند.
وقتى پژوهشگر علت این رفتار آنها را پرسید و گفت: «در حالى که یک نفر از شما مى‌توانست به تنهایى همه میوه‌ها را برنده شود، چرا از هم جلو نزدید؟»
آنها گفتند: «اوبونتو»؛ به این معنا که «چگونه یکى از ما مى‌تواند خوشحال باشد، در حالى که دیگران ناراحتند؟!»
*«اوبونتو» در فرهنگ «ژوسا» یعنى: من هستم، چون ما هستیم.
در عالم چیزى بالاتر از محبت و مهربانى نمى‌بینم.
بتهوون
- ۹۴/۰۷/۱۱
